دکتر سید محمد علی حسینی تأکید کرد که نمی توان از دین برای اهدافی سیاسی جز با تحریف و ‏تخریب آن استفاده کرد و هدف از این اقدام این است که اسلام یک دین دیگر و غریب و ناشناخته ‏ای بشود که ربطی به اسلام واقعی ندارد. وی در این راستا به فرمودۀ پیامبر محمد (ص) استناد ‏کرد که: «اسلام با غربت آغاز شد و طولی نخواهد کشید که همانند ایام آغازینش دوباره غریب ‏خواهد گشت اما خوشا به سعادت غریبان».‏

آقای الحسینی در سخنانش در مورد تضاد سنی و شیعه افزود: «بعضی ها خوششان می آید که ‏صحبت از اسلام سنی و اسلام شیعی بکنند. این یک سخن باطلی است و ما آن را رد می کنیم. ما ‏می گوییم که اسلام واقعی و واحد‎ ‎گرفتار گروهی شده که خواستار شکاف در داخل اهل سنت است ‏و نیز گرفتار گروهی دیگر شده که می خواهد مذهب شیعه را دچار از هم گسستگی کند و آن را ‏وارد ضدیت و تناقض با اصل اسلامی خود نماید گویی که به اصطلاح تضاد و اختلاف سنی و شیعه ‏کافی نیست».‏

دکتر محمد علی حسینی واقعیت این تضاد را زیر سؤال برد و گفت که در اسلام تنوع اجتهاد وجود ‏دارد که نباید آن را انکار و نفی کرد و آن بی نیاز ساختن امت اسلام و غنی تر ساختن سرمایۀ ‏فکری و فرهنگی آن می باشد. ایشان تأکید کردند که اختلافی بر سر اهمیت و ضرورت وحدت بین ‏مسلمانان با گرایشهای مختلف مذهبی و فکری و سیاسی نباید وجود داشته باشد.‏

حسینی خاطر نشان ساخت که اختلاف در عقیده یک رسم و سنت بشری است که همیشه با جامعۀ ‏بشری از آغاز پیدایش آن ارتباط داشته است و آنها در برابر اجتهاد نیستند که امامان و پیشوایان ‏بر سر آن اختلاف دارند بلکه آنها در برابر یک فریضۀ قرآنی و نبوی هستند که وحدت را واجب ‏کرده و از تفرقه و پراکندگی و اختلاف و گسستگی نهی کرده است، چنانکه خداوند متعال می ‏گوید: «همگی به ریسمان خدا چنگ بزنید و پراکنده نشوید»، و نیز می فرماید: «این امت شما ‏امت واحدی است و من پروردگار شما هستم پس مرا عبادت کنید».‏

آقای محمد علی حسینی توجه همگان را به این آیات و سایر آیات قرآنی و احادیث پیامبر جلب نمود ‏که روی اتحاد مسلمانان تأکید دارند اتحادی که قدرت و سرافرازی و عزت آنان را دربردارد بویژه ‏که آنان دارای مسائل و دردهای مشترک و سرنوشت واحدی هستند در حالیکه از هم گسستگی و ‏پراکندگی، مسلمانان را در وضعیت ضعف و ناتوانی و سستی قرار می دهد.